Na czym polega Slow Life?

Zrozumienie stylu życia Slow Life wymaga najpierw omówienia kontekstu, w jakim idea slow się ukształtowała Jest nim współczesność i styl życia mieszkańców krajów rozwiniętych. W związku z tym także globalizacja, kapitalizm, kultura pracy, wszechobecność środków masowego przekazu oraz bycie przez 24 godziny na dobę online.

Alternatywa dla współczesnego stylu życia

Slow Life (w dosłownym tłumaczeniu “powolne życie”) ukształtowało się jako alternatywa i krytyka w stosunku do dominującego sposobu życia w tzw. państwach Zachodu. Największy sprzeciw skupia się dookoła narzucanego przez rzeczywistość społeczną pośpiech i powierzchowność.

Zwolennicy Slow Life argumentują, że współczesny styl życia nie pozwala na należytą radość z życia oraz obniża odczuwaną jakość życia. W ich odczuciu pomiędzy życiem zawodowym oraz szybką konsumpcją informacji za pośrednictwem Internetu i telewizji, ludziom nie pozostaje praktycznie żaden czas na autentyczne i głębokie doświadczanie rzeczywistości.

Slow Food – geneza ruchu slow life

W latach 80 XX wieku Włochy stały się miejscem, które zainicjowało rozwój ruchu Slow Life. Włoscy restauratorzy krytykowali dania fast food, niosące za sobą zupełnie odmienną filozofię niż wielowiekowa tradycja kulinarna Italii. Fast foody były przygotowywane szybko, często nie w kuchni przez kucharzy, ale na masową skalę w fabrykach. Chwila podgrzania np. w mikrofalówce wystarczyła by danie było już gotowe. W związku z tym, w opozycji do fast food, Włosi zaczęli określać swoją kuchnię jako slow food.

Dziś za slow food uważa się dania przygotowywane ze świeżych, lokalnych (często także ekologicznych) produktów na małą skalę. Czas przygotowania nie jest w żaden sposób przyśpieszony. Dania te cechują się wysokimi walorami smakowymi oraz zdrowotnymi. Do slow food zaliczyć można zarówno tradycyjne lokalne dania, jak i nowoczesne eksperymenty kulinarne, oparte o miejscowe i organiczne produkty. 

W slow food istotny jest także kontekst spożywania posiłków. O ile fast food z założenia jest konsumowany pośpiesznie w przypadkowych miejscach, o tyle slow food ma być istną ucztą smaku, spożywaną w spokojnym otoczeniu, bez pośpiechu, najlepiej w towarzystwie przyjaciół. Jedzenie “slow” ma być po prostu przyjemnością i formą spędzania czasu.

Natychmiastowa konsumpcja kultury

Fast food okazało się przejawem znacznie szerszego zjawiska. Zauważono, że także konsumpcja dóbr, zarówno tych materialnych, jak i wytworów kultury, odbywa się coraz szybciej, a w konsekwencji także coraz bardziej powierzchownie. W pewnym momencie zaczyna liczyć się jedynie sam fakt konsumowania, a nie to co jest konsumowane i jak. 

Ludzie mają coraz mniej czasu na pełne zaangażowanie i jakościowe konsumowanie dóbr kultury. W świecie mass mediów i bycia nieustannie online, w którym doświadczają natłoku bodźców i informacji, ważniejsza staje się ilość, a nie jakość przyswajanej treści. W związku z tym twórcy starają się jak najbardziej uprościć treści udostępniane masowemu odbiorcy. Jednak przez to stają się one jeszcze bardziej pozbawione znaczenia i wartości dodanej.

Ruch Slow Life propaguje ograniczenie ilości niepotrzebnych informacji, które nie wnoszą żadnego wkładu w życie. Zachęca, aby wybierać to co rzeczywiście interesuje dana osobę i prowadzi do jej samorozwoju.

Ekologia stanowi kolejny ważny element slow life. Alternatywą dla szybkiego zużywania rzeczy materialnych, kupowania kolejnych i produkowania mnóstwa odpadów, jest odpowiedzialne podchodzenie do zakupów. Zwolennik Slow Life będzie preferował zakupienie być może droższego, ale o lepszej jakości produktu, który będzie służył przez wiele lat. Istotnym elementem jest także dążenie w miarę możliwości do naprawiania i konserwowania przedmiotów, a nie pozbywania się ich przy pierwszej okazji.

Wolniej znaczy lepiej

Wiele osób, które przyjęło styl życia zgodny z filozofią Slow Life, miało już dość pośpiesznego, powierzchownego życia, które nie daje gwarancji osiągnięcia szczęścia. Zdarza się, że porzucają one wielkomiejskie życie i pracę w korporacji, przenosząc się na łono natury i zajmując rękodziełem, sztuką lub realizując swoją inną pasję. Jednak w byciu “slow” najistotniejsze jest osiągnięcie równowagi pomiędzy życiem zawodowym, a samorozwojem i swoja pasją.